[zaloguj się]
[pdf]

GŁADZĄCY (2) part praes act

gładzący (1), gładząc (1); gładzący SkarŻyw; gładząc KrowObr.

a jasne.

Fleksja
sg
mN fNgładząc
Agładząc(e)go A

sg m A gładząc(e)go (1). ◊ f N gładząc (1).

Sł stp brak, Cn w innym znaczeniu, Linde brak.

Taki, który znosi, kasuje, wymazuje, puszcza w niepamięć (2): y iuſz w ręku trzymaiąc/ nie krew bydlęcą/ ále ono zbáwienie świátá/ y vbłagánie grzeſznych/ y báránká złośći głádzącego/ vkazał ſię zbogátym podárzem przed ocżymá Bogá ſwego SkarŻyw 113.
Wyrażenie: »gładząc grzechy« (1): Tyś ieſt miſtrzowa łáſki/ mátká miłoſierdzia Gładząc náſze grzechy KrowObr 168.

Cf GŁADZIĆ

AL