[zaloguj się]
[pdf]

GŁOGOWY (10) ai

Oba o jasne.

Fleksja
sg
mNgłogowy fNgłogowå nNgłogow(e)
A Agłogową A
Lgłogowym L L
pl
N subst głogow(e)
A subst głogowé
inne formy
sg n N a. A - głogow(e)

sg m N głogowy (1). ◊ L głogowym (1). ◊ f N głogowå (2). ◊ A głogową (1). ◊ n N głogow(e) (2). ◊ N a. A głogow(e) (1). ◊ pl N subst głogow(e) (1). ◊ A subst głogowé (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w.

1. Przymiotnik od „głog”; corneus Calep (9): Theż Iemioło głogowe albo theż iabłoniowe w winie vwarzone/ ludziem ktorzy rozum ſtraczą to wino dawać pić FalZioł I 155b; Ták to wiek ſękowáty by drewno głogowe/ A kędy ie obroćiſz tu zákłoć gotowe. RejZwierc 28v; Lecż y laſká głogowa gdy iey przychędoży/ [...] Ochotnie z nią ſtáruſzek podrygáiąc chodzi RejZwierc 28v; á nie ſthoi iáko oná płonká głogowa podle drogi/ ktora tylko iż drapie á iágody ſie dyabłu godzą RejZwierc 105v; KochPs 85; vyrzał iáko ogień zdáleká wgłogowym krzaku/ świátłość nád ogień świetnieyſzą SkarŻyw 479; Cornum – Iagodi głogowe. Calep 261b, 261b.

W charakterystycznych połączeniach: głogowe(-y, -a) drewno, gałąź (2), jagoda, jemioło, krzak, laska, płonka.

Szereg: »cirniowy abo głogowy« (1): A gdybyś też vźrzał gáłąś ćirniową ábo głogową/ á ona wyroſłá s pięknego krzaká winnego RejPos 172.
2. Palmowy (prawdopodobnie omyłkowo) (1): Palamurus [!] — palmirus, glogove drzevo BartBydg 105b.

ZZa