[zaloguj się]
[pdf]

[AKWAWITA sb f

Zawsze aqua vit-.

Wszystkie a niekreskowane, prawdopodobnie jasne (tak Cn).

Fleksja
sg
N akwawita
G akwawity
A akwawitę
I akwawitą

sg N akwawita. ◊ G akwawity. ◊ A akwawitę. ◊ I akwawitą.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.

Wódka prosta nieoczyszczona, gorzałka; używana także w celach leczniczych, oraz do produkcji wykwintnych wódek; aqua vitae, vinum crematum Cn: ná ony gręzy we śklenicách/ s ktorycheś zlał aqua vitę/ záś ná nie iney náley/ [...] A záś zley w onęż ſklenicę/ á to cżyń do śiedmi kroć/ y choć ták długo poki ſie aqua vita ná tych rzecżach fárbuie SienHerb 546a; Weźmi [...] aqua viti/ pięć kroć przepaláney. SienHerb 547a; Weźmiſz tedy tey przedniey wodki iáſney/ á przyley do niey aqua viti/ tey ktorą zową Mel Bálſámi/ To ieſt miod Bálſá mowy SienHerb 547b; Naprzod choremu omyy pierśi y żywot/ dobrą aqua vitą SienHerb 548b, 544b, 545b [2 r.], 546a [8 r.], 546b, 559a, 560b.

Synonimy: »gorzałe wino«, gorzałka.]

WG