Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: GOSPODOWY

Następne hasło: GOSPODYNI »

GOSPODYN (12)sb m

gospodyn (10), hospodyn (2) BudNT, SkarŻyw.

Oba o jasne.

Fleksja

	sg
N	hospodyn
G	hospodyna
V	gospodynie, gospodnie, gosponie

sg N hospodyn (1). ◊ G hospodyna (1). ◊ V gospodynie (5) OpecŻyw (3), LibMal (2), gospodnie (3) KlonŻal, PaxLiz, RybWit, gosponie (2) Calag, MWilkHist.

Sł stp: gospodzin, Cn brak, Linde XVI(XVIII) w.

Znaczenia

1. Bóg (11)
2. Zwierzchnik (1)

1. Bóg; deus Calag [zwykle w V sg] (11): Zatym wziąwſſy żoltarz pocżęla cżytatz ten żálm: Blogoſlawiles goſpodinie ziemi tweé OpecŻyw 8, 6, 102v; LibMal 1544/89, 1549/148v; Calag 254b; v twego ſyná hoſpodyná/ mátko zwoloná Márya/ z iśći nam SkarŻyw 357; Wody przebog wody/ mdleię Goſponie/ iużći martwieię. MWilkHist C4v; KlonŻal C2; PaxLiz C3; Chwałáſz tobie Goſpodnie iedyny Ze záś weſpoł widźiem obá Syny RybWit C2.

2. Zwierzchnik [tu w odniesieniu do opata prawosławnego klasztoru] (1): Tam Arſenius one iego popráwy pokazał y przewiodł/ że zá máłem Hoſpodin więzieniem oney ſwey dumy nieprzypłáćił. BudNT przedm b7v.