[zaloguj się]
[pdf]

GROMADSKI (1) ai

gromadski, [gromadzki (Linde)].

Teksty nie oznaczają ó; a jasne.

Fleksja
sg
f Agromadzką
pl
G gromadskich

[sg f A gromadzką.] ◊ pl G gromadskich.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI i XVIII w.

Przymiotnik od „gromada”:
a. Pochodzący od zgromadzenia, skupiska ludzi: Perykles Athenienski: dźielny miáſtá onego Senator/ gdy do rády w záburzeniu Rzeczypoſpolithey chadzał/ [...] thák ſam do śiebie mawiał: Nie lękay ſye tych wiátrow gromátſkich/ o Perykle/ pomni ná mieyſce ſwe/ pomni też ná to/ że ty y o tych ktorzy oto ſzáleią/ dźiś w rádźie wiernie rádźić/ y o nich wotowáć maſz/ áby zdrowi á cáli byli. OrzRozm A4.
b. [Odnoszący się do chłopów zamieszkujących jedną wieś: iż ieſliby ſie zádłużyli chłopi ná rzecż Gromádzką/ tedy káżdy z gromády powinien on dług płácic/ ná co ſie máią ſkłádáć. SzczerbSpecSax 83 (Linde).]

Cf GROMADNY

ZZa