1. Okrzyk radosny, hebr. ‘chwalcie Jahwe’; w liturgii chrześcijańskiej najczęściej związany z okresem Wielkanocy (215): Gdy na dródze byly Alleluia. Weſpolek mowily OpecŻyw 171v, 171v [5 r.], 172 [3 r.], 172v [2 r.], 174 [6 r.], 174v, 182 [4 r.]; Iuż mu wdzyęcżnym głoſem będę ſpyewał Alleluya. LubPs aa2, Ff3, X6, Y2; Krolewno niebieſka weſel ſię alleluia/ zmartwych wſtał iáko powiedział/ álleluia. KrowObr 146v; SLyſzałem potym głoſy wyelkie tłuſzcż wielkich na niebie mowiących Alleluia RejAp 155, 155v, 156; Wſzelkie dychánie niech chwali Bogá. Háleluiah. BudBib Ps 150/6, 105/45, 115/18, 116/19, 117/2 [cf znacz. 2. SkarJed 233, 239, 348, 370]; á oná śpiewáłá/ Alleluia chwaląc Páná Bogá SkarŻyw 584, 510; ReszPrz 94; do ćiebie Páná wołamy/ Alleluia. ArtKanc F3v, F2v [5r.], F18v, G12v, H2v [3 r.], H17v [3 r.] (39); Słowo sſtáło ſię ćiáłem/ Alleluia. Y mieſzkáło miedzy námi/ Alleluia. LatHar 333, LatHar 398; Alleluia/ álbo Allelu iach/ dwoie Zydowſkie ſłowo/ ktore cżęſto ſię w tym rozdźiale kłádźie/ wykłáda ſię chwalćie Powſzechnego/ álbo chwalćie Páná. LatHar 332 marg, 345 [2 r.], 363 [2 r.], 388 [3 r.], 410 [6 r.], 416 (55); WujNT Apoc 19/1, 3, 6.

Powtórzenia dwukrotne (13), trzykrotne (12): [Aniołowie śpiewali] Alleluia/ alleluia krolu naſs laſkawy OpecŻyw 174; LudWieś A2v marg, A3v marg; Mow zamną ſalue regina Aue virgo Caterina. Alleluia Alleluia Chore czyalo nietak buia. RejKup Mv; cżeść tá (będzie) wſzem pobożnym iego. Háleluiah. Haleluiah. BudBib Ps 149/9, 148/14; ArtKanc E15v, E20 [2 r.], E20v [2 r.], H5; Ráduymyſz ſię w ten dźień y weſelmy ſię. Alleluia/ Alleluia/ Alleluia. LatHar 358, 333, 357, 382, 412, 425 (13).

Połączenia: »amen alleluja; alleluja amen« (7 : 2): A tu ſłuſſnye ma wſſytek lud rzec s ſercá práwego/ Amen sſtań ſye/ Alleluya/ chwalmy Páná ſwego. LubPs Y4; RejAp 155v, 156; boś ty wſzyſtkich rzecży Pánem/ wiecżnie pożegnánym, Amen/ Alleluia. ArtKanc T11, F6v, H2, H16v; Zapłátę day wiecżnośći. Am. Allelu. LatHar 367; WujNT Apoc 19/4.

»alleluja kyrie elejzon« (5): bo zburzył śmierć ſrogą/ ſwoią śmierćią drogą/ Alleluia, Kyrieleyzo[n]. ArtKanc F17; day nam z grzechow powſtáć/ łáſki twoiey doſtáć/ Alleluia, Kyrie eleyzon. ArtKanc Fl7v, F17v [3 r.].

2. sb Część zmienna mszy w liturgii rzymskokatolickiej (10): Tenże Grzegorz vſtáwił/ y roſkazał Wemſzy mowić álbo ſpiewáć/ dziewięćkroć Kirye eleyzon/ y Alleluia y Offertorya. KrowObr 195v; [Gelazyjus Papież] Ten vſtáwił w kościele ſpiewáć himny/ prozy/ grádały/ trákty/ Alleluia/ y ine ſpiewánie/ według ſwiętego Ambrożego. BielKron 161v, 161 [2 r.]; A po Alleluia we Mſzy/.y po Grádale orácie zá Krolá mowi ktory Biſkup. StryjWjaz D4v; Kośćioł S : gdy ſmutne rzecży roſzcżytá/ á ludzi do pokuty y płácżu przywodzi Alleluiey/ ktora pieśń ieſt weſela/ nieſpiewa. SkarJedn 239, 233, 348, 370.