![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [GRZĘPA] | Następne hasło: GRZMIEĆ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
GRZMIĄCY (2) part praes act
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| m | D | grzmiąc(e)mu |
| pl | ||
|---|---|---|
| N | subst | grzmiąc(e) |
sg m D grzmiąc(e)mu (1). ◊ pl N subst grzmiąc(e) (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. grzmieć.
Znaczenia
- Wydający głośne brzmienie
(2)
- a. O instrumencie muzycznym (1)
- b. O piorunie (1)
Wydający głośne brzmienie (2):
a. O instrumencie muzycznym (1): Nowe rytmy cytáry grzmiące pokázuią. SapEpit B3.
b. O piorunie (1): Kto dał náwálnemu dżdżowi bieg/ y drogę grzmiącemu piorunowi [sonantis tonitrui], Leop Iob 38/25.
Cf GRZMIEĆ
KW