[zaloguj się]
[pdf]

HAŃBICIEL (1) sb m

Fleksja

I sg hańbici(e)l(e)m.

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Człowiek obrażający kogoś, tu: Pana Boga, bluźnierca:
Szereg: »blnźnierca, przenaśladownik i hańbiciel«: byłem/ powiáda [Paweł św.] bluzniercą/ przenáſládownikiem/ y Hánbićielem: álem doſtąpił miłośierdzia/ przeto żem niewiádomie cżynił/ w niedowiárſtwie. SkarŻyw 80.

Synonimy: bluźnierca, bluźnierz, bluźnik.

Cf GAŃCA, HANIEBNIK, HAŃBIĄCY, HAŃBIARZ

ZZie