[zaloguj się]
[pdf]

HAZUKA (29) sb f

hazuka (27), hozuka (1), azuka (1); hozuka LibMal; azuka ZapMaz.

Oba a jasne (w tym w pierwszym a 1 r. błędne znakowanie); o z tekstu nie oznaczającego ó.

Fleksja
sg pl
N hazuka
G hazuk
A hozukę, azukę
L hazuce hazukach

sg N hazuka (23). ◊ G hazuki (1). ◊ A hozukę, azukę (2) [zapis: -ą (1), -e (1)]. ◊ L hazuce (2). ◊ pl L hazukach (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI – XVIII w.

Długie okrycie wierzchnie zapinane na pętlice (z niem. Hasucke); mastruca Murm, Mymer1, BartBydg (29): Mastruca Eyn haſuck Háſuká. Murm 154; Mymer1 [312]; BartBydg 87b; Item vkradl hozuką czerwona kthora ſchodzil y pothym ya wkrakowye na wendeczie przedal LibMal 1552/169; Perli na Hazuczie Axamitnei nie podszitei czerwonei SAczowań na Talaŕ 1130 WyprKr 30v; Hazuka z zlotoglowu. Altambaſzu, sczarnem Axamitem nieſcziotkowata, ſobolmy podszita WyprKr 76v, 31, 76, 77, 81v, 83v (22); azvke sarlathną czerwoną szatlassem i spethliczami zlothemi. ZapMaz III G 1/113v.
a. O todze u starożytnych Rzymian; praetexta (toga) Mącz (2):
Wyrażenie: »hazuka rzymska« (2): Praetexta, [...] sive praetexta toga, Nieyáki xtałt długi ſzáty/ aż do piąt, ſzarłatem álbo purpurą obrámowáney, w których rádni pánowie w Rzimie też ich ſynowie y dzieweczki [...] chodźili/ hazuká Rzimska. Mącz 453d, 453d.

Synonimy: czuha; a. toga.

BZ