[zaloguj się]
[pdf]

IPPOTAM (5) sb m

ippotam (4), ipootam (1); ippotam: ipootam HistAl (4 : 1).

Tekst nie oznacza ó; a pochylone.

Fleksja
sg pl
N ippotåmowie
G ippotåm(o)w
D ipootåmowi
A ippotåmy

sg D ipootåmowi (1). ◊ pl N ippotåmowie (2). ◊ G ippotåm(o)w (1). ◊ A ippotåmy (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

zool. Hipopotam w starożytności nazywany również hipotaurem [Hippopotamos – niejakie zwierzę w rzece egipskiej Nilusie, które szyję i grzbiet ma jako koń; hippotamos enim dicitur quasi equus fluvialis seu aquaticus Mącz 156c; koń wodny, rzeczny, morski ‒ hippopotamus Cn] (5): Iako Alexander iadąc nad Rzeką przerzecżoną/ nálazł zamek niezwyciężony/ y okrutne beſtie Ippotamy [bestias et yppotauros] y inſze/ ktore pożeráły Ricerze iego. HistAl H5; gdy iuż cżwartą cżęſć rzeki przepłynęli/ nátychmiaſt poruſzywſzy ſie ná nię [!] z wodi Ippotamowie [yppotami] kthorzy ſą ſpoſobu końskiego/ okrutnie ie pożárli. HistAl H5v; wyſzłá beſtia przećiw im/ podobna Ipootamowi [similis ippotauro] máiąc perſi [!] iáko v Kokodrilla/ grzbieth iakoby oſtra piłá/ á zęby iego oſtre iáko miećż/ w chodzie było bárzo leniwe iakoby żołw/ to zwierzę dwu rycerzow zábiło HistAl I2, I4 [2 r.].

AKtt