[zaloguj się]

JAKOKOLWIEKBY (7) pron i cn

pron (6), Cn (1).

jakokolwiekby (5), jakobykolwiek (2); jakokolwiekby SarnStat (5); jakobykolwiek HistRzym, ModrzBaz.

W pisowni rozłącznej (1); rozdzielone: się (1).

Wszystkie samogłoski jasne.

stp, Cn, Linde brak.

I. Zaimek przysłówkowy względny (6):
1. Wprowadza zdanie okolicznikowe przyzwolenia z odcieniem sposobu: jakkolwiek bądź, obojętnie jak (5): Niemoże to być/ áby on ſprawcá/ iákoby ſię kolwiek rzecży ludzkie wiodły [quicunque sit tandem rerum humanarum status]/ niemiał tego chćieć/ áby tá iego ſpráwá byłá wielce ważoná ModrzBaz 136v; od wſzelkiégo dźiedźictwá iákokolwiekby mu należáło [quomodolibet sibi competenti JanStat 550] ſkázuiemy/ iż ten [...] odpadł. SarnStat 778; ſkázuiemy: áby [...] ieżdżenia ná Rzekách przerzeczonych [...] z rzeczámi którémikolwiek przedáynémi [...] iákokolwiekby ie zwano álbo zwáć miano [quomodocunque nominatis vel nominandis JanStat 1098] [...] były wolne SarnStat 917, 1014, 1022.
2. Wprowadza zdanie dopełnieniowe (1): będąc pokonáni [w sądzie]/ żeby przyſtoyną kaźnią byli karáni/ nie oględuiąc ſie ná to/ iákokolwiekby ſie miánowáli [non obstante, praedieta qualibet nominatione JanStat 630] SarnStat 61.
II. Spójnik, wprowadza zdanie okolicznikowe przyzwolenia: choćby (1): ktoryżkolwiek złocżyńcá [...] poſtáwiony przed ſędzią powiedziałby trzy prawdy [...] iákoby kolwiek był nawiętſzy złocżyńcá/ áby tákowy żywot ſwoy z dziedzictwem ſwym odzierżał. HistRzym 98v.

Cf JAKOŻKOLWIEKBY

MK