[zaloguj się]
[pdf]

JAMKA (8) sb f

Oba a jasne (tak też Cn).

Fleksja
sg
N jamka
G jamki
A jamkę

sg N jamka (2). ◊ G jamki (4). ◊ A jamkę (2).

Sł stp brak, Cn s. v. jama gadziny, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) i XVIII – XIX w.

Dem. od „jama”:
Zagłębienie w ziemi; cavernula, latebricula Calep (2): Cavernula – Iamka. Calep 176a, 584a.
a. Norka zwierząt (3): MYſzká włocży orzeſzki/ przez lato do iámki RejZwierz 129v, 118; EGier myſz po Węgierſku ná ktorą kot godźił/ Y ták długo koło iey iámki ćicho chodźił. Od ktory iey [!] zábieżał y porwał ią w zęby CzahTr G4v.
b. Schronienie, kryjówka człowieka (3): Tákżeć my też orzeſzki do iámki włocżymy RejZwierz I29v; SkarŻyw 471.
Szereg: »jamka abo chałupka« (1): Naliżſzy kmieć v nas/ ma ſwoię iámkę ábo cháłupkę/ w ktorey czeka żony ſwoiey połogu. SkarKaz 489b.

Synonimy: dołek, jaskinka.

LW