![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: JAŚNIEĆ | Następne hasło: [JAŚNIEJĄCY] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
JAŚNIEĆ SIĘ (3) vb impf
sie (2), się (1).
a jasne.
Fleksja
| indicativus | |
|---|---|
| praes | |
| sg | |
| 1 | jaśni(e)ję się |
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | f | jaśniała się |
praes 1 sg jaśni(e)ję się (1). ◊ praet 3 sg f jaśniała się (1). ◊ part praes act jaśni(e)jąc się (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
- Błyszczeć się, świecić
(3)
- a. O twarzy: promienieć (1)
Błyszczeć się, świecić; rutilare Mącz; illuminare PolAnt (3): Rutilo, Lſzczę/ Swiecę/ Iáſnieyę ſie. Mącz 362c.
W porównaniu (1): [Szymon] Iáko słońce oświecáiąc kośćioł nawyſzſſego/ y iáko tęcżá iáśnieiąc ſię pięknie ná obłokách [et quasi illuminans nubes gloriae]. BudBib Eccli 50/7.
a. O twarzy: promienieć (1): Tedy Izráelczycy widzieli oblicze Moiżeſzowe/ iż ſie iáśniáłá ſkorá ná twarzy iego [quod resplendnisset cutis faciei Moseh] BibRadz Ex 34/35.
Synonimy cf JAŚNIĆ SIĘ.
Formacje współrdzenne cf JAŚNIĆ SIĘ.
LW