[zaloguj się]
[pdf]

JEDNOCIĆ SIĘ (2) vb impf

Zawsze sie.

e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w jednoczyć).

Fleksja
praet
pl
3 m pers jednocili się

praet 3 pl m pers jednocili się (1). ◊ part praes act jednocąc się (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Łączyć się w zgodną wspólnotę, dążyć do jedności [z kim] (2): [Bóg stworzył ludzi, którzy go] wſſyſtkimi śiłámi y ſpráwą żywotá ſwego wyznawáli y chwalili/ á wewſſem rozumy y wole ſwoye ku yego woley ſtoſuyąc/ a ták ſámi myędzy ſobą y ſnim ſye yednocąc/ dobroći á iſtnoſći yego [...] wzywáli. KromRozm III A7; [Jadam, Abel, Noe, Abram, Sara i ini z czeladkami swemi boga znając i wzywając stawali się ludem bożym] bogu ſyebye/ á ſobye bogá ſpoſabiáli/ á ſnim ſye yednoćili [miłosierdzia a zbawienia oczekawając] KromRozm III B4.

Formacje współrdzenne cf JEDNOCZYĆ SIĘ.

LW