Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: JESIETRZYNA

Następne hasło: [JESIONCZANY] »

JESION (15) sb m

jesion (11), jesień (2), jasion (1), jesion a. jesień (1); jesion Murm, BartBydg, Calep; jesień Mymer¹, ZapWar; jesion : jasion FalZioł (8 : 1).

Teksty nie oznaczają pochyleń (Cn e oraz o jasne).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVIII w.

Fleksja

	sg	du
N	jesion
G	jesionu	jesieniu
L	jesionie, jesienie

sg N jesion (10). ◊ G jesionu (2). ◊ L jesionie (1) FalZioł, jesienie (1) Calep. ◊ du G (cum nm) jesieniu (1) ZapWar 1505 nr 2006.

Znaczenia

bot. Fraxinus excelsior L. (Rost); drzewo z rodziny oliwkowatych (Oleaceae) (15)

bot. Fraxinus excelsior L. (Rost); drzewo z rodziny oliwkowatych (Oleaceae); fraxinus Murm, Mymer¹, BartBydg, Calep, Cn (15): Iakom ya nyeprzyszeth na ymyenye opacz do lasza yesyonovego a nym porąbyl dw yesyenyv y szesczy olszy ZapWar 1505 nr 2006; Murm 107; Mymer¹ 20v; BartBydg 60b; Też rany goij ſkorka ieſionu młodego á ſwieżego ſtłukſzy ie cżiſcie/ á przyłoż na ranę cięthą. FalZioł I 53b, I 2c, 53a, b, c, 53d [3 r.], 69d; Cantharis – Chrząſzczik zelony na ieſienie Calep 159b, 434a.

Cf [JESIENINA]