[zaloguj się]
[pdf]

[JUTRAĆ vb impf

Fleksja
inf jutrać

inf jutrać. ◊ impers praet con by jutråno.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Odkładać na później, zwlekać: v nas trudno/ muſiemy iutráć/ (marg) Miedźi ludzmi muśi być iutro. (‒) bo nie ſąſmy ták doſkonáli/ ábyſmy wſzytkie rzecży mogli prętko przebacżyć/ muſiem cżáſu cżekáć y ná wſzytko ſię ſtátecżnie rozmyſláć RotRozm I2, I2.

Synonimy: odkładać, omieszkać.

Cf [JUTRANIE]]

FP