Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: ARCYBISKUP

Następne hasło: ARCYBISKUPOW »

ARCYBISKUPI (21) ai

Pisane dużą literą; a jasne.

Fleksja

sg
m	N	arcybiskupi	f	N	arcybiskupiå	n	N	arcybiskupi(e)
	G			G			G	arcybiskupi(e)go
	A	arcybiskupi		A	arcybiskupią		A	arcybiskupi(e)
	I	arcybiskupim		I	arcybiskupią		I
	L	arcybiskupim		L	arcybiskupiéj		L

pl
G		arcybiskupich
A	subst	arcybiskupi(e)
L		arcybiskupich

sg m N arcybiskupi (3). ◊ A arcybiskupi (2). ◊ I arcybiskupim (1). ◊ L arcybiskupim (1). ◊ f N arcybiskupiå (1). ◊ A arcybiskupią (1). ◊ I arcybiskupią (1). ◊ L arcybiskupiéj (3); skrót: arcybisk. (1). ◊ n N arcybiskupi(e) (1). ◊ G arcybiskupi(e)go (2). ◊ A arcybiskupi(e) (1). ◊ A pl subst arcybiskupi(e) (1). ◊ G arcybiskupich (2). ◊ L arcybiskupich (2).

Sł stp brak, Cn s.v. paliusz, Linde bez cytatu.

Znaczenia

Przymiotnik od „arcybiskup” (22)

Przymiotnik od „arcybiskup” [archiepiscopalis Łac śr] (22): ſſedł ſobye przed Arcybiſkupi dwor y podle wrot ſtánął GliczKsiąż H8; Tytuł Arcybiſkupi zacny. OrzRozm K marg, K2v; dla tego ſynowie Mikołáiowi Arcybiskupie imienie miáſtá y wśi woiowáli BielKron 396, 290v, 360; OrzQuin S3v; StryjKron 767; KochAp 7, 8; O zwierzchnośći Arcybiſkupiey. SarnStat 170, 7, 34, 133, 171.

Wyrażenia:»kościoł arcybiskupi« (3): Záłożył theż [Mieszko] dwá kośćioły Arcybiſkupie/ ieden w Gnieźnie/ drugi ná zamku S. Wacłáwá BielKron 344v, 376 [2 r.].

Zestawienia w funkcji przydawki (cum G sg od „ksiądz”):»księdza arcybiskupi« (3): Która rádá Xiędzá Arcybiſkupia/ iáko nie z Bogá poſzłá/ ták też nie w pożytek [...] obroćić ſię muśi. NiemObr 82, 82; CzechEp 224.

Cf ARCYBISKUPOW