[zaloguj się]
[pdf]

KANĄĆ (1) vb pf

Fleksja

3 sg fut kanie.

Sł stp brak, Cn: kanąć, kapnąć s.v. kapam, Linde XVII – XVIII w.; poza tym XVII(z Cn) – XVIII w.: kapnąć s.v. kapać.

Kapnąć, spaść kroplami; guttatim fundere, (guttam) instillare, stillam demittere, stilłare Cn [z czego]:
W przen: Błądźiłem/ gdźie/ drog obłudnośći/ chćiáły/ Bez świátłá/ ktorym niebá ozdobione/ O ſpráwo/ z ktorey nic nád żal nie kánie. GrabowSet Ov.

Formacje współrdzenne cf KAPAĆ.

AL