[zaloguj się]
[pdf]

KARTUSKI (3) ai

a jasne.

Fleksja
sg
mN fNkartuskå
Lkartuskim L

sg m N a. A kartuski (1). ◊ L kartuskim (1). ◊ f N kartuskå (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przymiotnik od „kartuz” (3): pochowan w klaſztorze Kártuſkim przed Awinionem. BielKron 186v.
Wyrażenia: »reguła kartuska« (1): A ták iuſz tu możeſz obátzyć ſkąd tá Regułá Niema álbo Kárthuſka poſlá/ konietznie nie od Bogá/ ále od Duchá nietzyſtego KrowObr 134v.

»zakon kartuski« (1): Niektorzy powiádáli iż wſtąpił w ieden ćięſzki zakon/ kthory był miedzy gorámi Kártuſki BielKron 301.

MM