[zaloguj się]
[pdf]

KARTUZYJAN (12) sb m

-zyan (8), -ſian (3), -zian (1).

kar- (11), kår- (1) SkarŻyw. ◊ -ån. ◊ -ån- (4), -an- (2); -ån- LatHar; -an- SkarŻyw; -ån- : -an- CzechEp (3 : 1).

Fleksja
sg pl
N kartuzyjån
G kartuzyjåna
A kartuzyjåna
I kartuzyjåny

sg N kartuzyjån (6). ◊ G kartuzyjåna (3). ◊ A kartuzyjåna (2). ◊ pl I kartuzyjåny (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. kartuzyjanin.

Kartuz, członek kontemplacyjnego zakonu (12): Przebywánie iego z kartuzyány. SkarŻyw 291 marg; Stára to bayká mnichowſka/ ktorą nákoniec drukuią przy xięgách ſwych rozmáitych/ y náſzych Polſkich ktore żywotem Iezuſowym zowią/ y przy láćińſkich/ Iáko v Dionizego Kártuzyaná ſuper Euangelistas. CzechEp 187; A náwet y on Mnich Dioniſius Kártuzian: ktory dla tego ſyná ręką/ á duchá rámieniem Bożym twierdźi być názwánego/ Iż oćiec wſzytko prze zeń cżyni. CzechEp 197, 154, 231, 254 [2 r.], 279, 409, 421; LatHar 158, 652.

Cf KARTUZ

MM