[zaloguj się]
[pdf]

2. KINĄĆ (1) vb pf

Fleksja
praet
sg
3 m kinął

[fut 3 sg kinie. ◊ praet 3 sg m kinął.] ◊ part praet act kinąwszy.

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI – XVII w.

Rzucić; tu w przen:
Zwroty: »kinąć na stronę [czym]« = zlekceważyć, zerwać, pozbyć się: że to iuż w garśći teraz ieſt wáſzéy/ kinąwſzy ná ſtronę przyiáźnią obłudną Turecką/ wyzuć ſie z tych śideł przymiérza iego/ którémi was vwikłał OrzJan 15.

[»tysiącem kinąć« = zaimponować pieniędzmi, przekupić: Ma w ſobie káżdą godność/ gdy tyſiącem kinie/ Alić z niego Senator/ tym ći Polſká ginie. PaprGniazdo 1201 (Linde).]

a. [Posłać szybki oddział wojska [kogo]: zácżym kinął Szách kilkánaśćie Kozakow ná ſtraż/ áby obacżyli iáko Piotr woyſko ſwoie ſpráwił BielKron 1597/755 (Linde).]

Synonimy: cisnąć, rzucić.

Formacje współrdzenne cf KIDAĆ.

KW