[zaloguj się]
[pdf]

KLENOTEK (4) sb m

Teksty nie oznaczają é oraz ó; o oraz drugie e jasne (tak w klenot oraz w -ek).

Fleksja
sg pl
N klenotek klenotki

sg N klenotek (3). ◊ pl N klenotki (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Dem. od „klenot” ‘drogocenna ozdoba’; zwykle hipokor. (4): Dał teraz ſchowáć gotowe Klenotki ſie poćieráią RejRozpr G4v.
Przen: Coś lub ktoś wyjątkowo cenny, wartościowy (o wartościach niematerialnych) (3): Bo v dworá y we wśi/ nic o nim nie ſłycháć/ Coby názbyt wſzetecżnym w iego ſpráwach názwáć. A wierz mi iż to piękny/ káżdemu klenotek RejZwierz 75.
Wyrażenie: »ślachetny klenotek« (1): Iuſz ſwoboda ſtoi za nicz Naſliachetnieiſſi klenotek RejRozm 407.

Iron. (1): Bo s pychy przypada zbytek á obżárſtwo/ á z obżárſtwá záſię co napięknieyſzy klenotek opilſtwo ſproſne á ożrálſtwo. RejZwierc 61.

Cf KLENOCIK

MM