Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [KLEŚNY]

Następne hasło: KLETKA »

[KLETA sb f

Teksty nie oznaczają é; pierwsze a pochylone, końcowe jasne.

Fleksja

	sg	du
N	klåta	klecie
G	klety
inne	sg A (lat.) - cletam

sg N klåta. ◊ G klety. ◊ du N (cum nm) klecie. ◊ (lat.) A sg cletam.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Znaczenia

[Aug. od „kleć”]
- 1. [Klatka dla ptaków lub zwierząt, także pułapka]
- 2. [Szopa, buda]

Aug. od „kleć”:

1. Klatka dla ptaków lub zwierząt, także pułapka: Klatá/ Cavea, aviarium, decipula. Volck Hhh3.

2. Szopa, buda: Tenentur laborare penes bancos Cracouienses, Ossuianczimenses aut donativos, ipsos ex monte ad cletam et ad currus exponendo. OpisŻup 557, 544; Przy tych kutach dwie klecie i rostowiska. LustrKrak II 57, 103.]