![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: KONAĆ SIĘ | Następne hasło: KONAN » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
KONAJĄCY (6) part praes act
o oraz a jasne.
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| m | N | konający |
| A | konającego | |
| pl | ||
|---|---|---|
| A | m pers | konających |
| subst | konając(e) | |
sg m N konający (1). ◊ A konającego (3); -ego (1), -(e)go (2). ◊ pl A m pers konających (1). subst konając(e) (1).
Sł stp s.v. konać, Cn, Linde brak.
Znaczenia
- 1. Umierający
(5)
- a. W funkcji rzeczownika (3)
- 2. Dręczący, prześładujący (1)
1. Umierający (5): OpecŻyw 42v; Ale ći co ná zmartwychwſtánie ſądu powſtáną/ wezmą ćiáłá nie tylo tákie iákie tu ná źiemi mieli/ ále ieſzcze dáleko nędznieyſze/ wezmą ie ná męki y ogień piekielny/ ćięſzkie/ śmierći bez końcá podległe/ to ieſt konáiące bez vmieránia. SkarKaz 208b.
a. W funkcji rzeczownika (3): y bogoboyni kápłani [...] konáiących rátuią/ vmárłych vcżćiwie chowáią ReszHoz 118.
Wyrażenie: »modlitwa za konającego« (2): Modlitwá zá konáiącego LatHar 654, 745.
2. Dręczący, prześładujący (1): Persequens, Goniący/ Przenásláduyący/ Konáyący. Mącz 386a.
Synonim: umierający.
Cf KONAĆ
MM