[zaloguj się]
[pdf]

KONFISZKOWAĆ (3) vb impf i pf

impf (2), pf (1); impf [w tym: fut, con] SarnStat (2), pf [praet] SkarŻyw.

konfiszkować (3), [konfiskować].

Oba o jasne; a prawdopodobnie jasne (tak w -ać).

Fleksja
praet
sg
3 m konfiszkowåł
conditionalis
pl
3 m pers by konfiszkowali

[inf konſiskować.] ◊ praet 3 sg m konfiszkowåł (1). ◊ fut 1 pl m będziemy konfiszkować (1). ◊ con 3 pl m pers by konfiszkowali (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.(z Cn).

praw. Orzekać (orzec) wyrokiem sądowym przepadek mienia na rzecz paẃstwa; addicere a. redigere in publicum, fisco applicare, confiscare, publicare, redigere in aerarium a. in fiscum Cn [confiscure – do pospólstwa albo zwierzchności majętność przepaść Calep] [co] (3): Zadnégo dóbr nie będźiemy confiſzkowáć/ áże piérwéy práwem byliby przekonáni. SarnStat 419; [że taki każdy taką majętność traci, a wielkorządca ma ją konfiskować. LustrKrak I 22.]

konfiszkować czemu [= na czyją korzyść] (1): áby ie hámowáli/ áreſtowáli/ y dobrá ich ſkárbowi náſzému konfiſzkowáli. SarnStat 959.

Szereg: »konfiszkować i pobrać« (1): Skoro wyiáchał/ krol dobrá wſzytki iego konfiſzkował y pobrał SkarŻyw 335.

Cf KONFISZKOWANIE, KONFISZKOWANY

MM