[zaloguj się]
[pdf]

KORRYCEUS (1) sb m

Fleksja

I sg korryceusem.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Ten, kto zbiera informacje o wykroczeniach [corycaeus ‒ podsłuchacz, śpieg Mącz 66d; corycaei ‒ śpiegierze Calep; podchwytacz, podsłuchywacz – corycaeus Cn]:
Szereg: »delator i korryceus«: DRVGI VRZĄD PODKOMORZKI. Ná woynie bydź delatorem y Corriceuſem, ktoby chorągwie ſwéy nie pilnował, oddziéláiąc ſie od woyſká ſtaniém. SarnStat 476.

AŻ