[zaloguj się]
[pdf]

KORRYGOWAĆ (5) vb impf

-rr- (4), -r- (1); -y- (3), -i- (2).

Oba o oraz a jasne.

Fleksja
inf korrygować
conditionalis
sg pl
3 m by korrygowåł m pers by korrygowali

inf korrygować (2). ◊ con 3 sg m by korrygowåł (1). ◊ 3 pl m pers by korrygowali (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Poprawiać tekst, usuwać błędy [corrigo ‒ poprawiam, polepszam Mącz 350b; – poprawiam Calep; poprawiam, poprawuję czego ‒ corrigo Cn] (5): Ale kiedy ſye ták poda/ tedy ſnádniey y wolno będźie tym ktorzy ſye z tym rozumieią korrigowáć SarnStat *8; Prokuratorowie Controuerſię oddáwáć powinni ſą [...]/ áby wedla pámięći korygował ſędźia co przed nim mówili SarnStat 812.
Szeregi: »posądzać i korrygować« (1): iż oni [papieże] ſynodowe vchwały poſądzáć/ y korrygowáć mogą NiemObr 177.

»korrygować i zgadzać« (2): żeby [...] té to Artykuły korygowáli/ y między ſobą zgadzáli SarnStat 31 [idem] 269.

Synonimy: polepszać, poprawiać.

Formacja współrdzenna: skorygować, skorygować się.

Cf KORRYGOWANIE, KORRYGOWANY

AŻ