Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: KOŚNIK

Następne hasło: 1. KOT »

KOŚNY (2) ai

kośny (1), kosny a. kośny (1); kośny SienLek; kośny a. kosny Oczko.

o jasne.

Fleksja

sg
f	G		n	G	kośn(e)go
f	L	kośn(e)j	n	L

pl
N	subst	kosné

sg f L kośn(e)j (1). ◊ [n G kośn(e)go.] ◊ pl N subst kosné (1).

Sł stp brak, Sł stp nazw os notuje, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. Przymiotnik od „kosa” (2)
2. [W funkcji rzeczownika: »kośne« = rodzaj opłaty za zwolnienie od koszenia]

1. Przymiotnik od „kosa” (2):

Wyrażenie: »osła kośna« = osełka do ostrzenia kosy (2): SienLek 70; Oſły koſné zdrzewá/ kámięńmi ſye ſtawáią. Oczko [42]v.

2. [W funkcji rzeczownika: »kośne« = rodzaj opłaty za zwolnienie od koszenia: Kośnego, żeby wolni byli od koszenia trawy, dawają po gr 6 LustrPodl 17, 19l.]