[zaloguj się]
[pdf]

KRAGANCOWAĆ (2) vb impf

kragancować (1), kragańcować (1) Mącz (1 i 1).

Wszystkie samogłoski jasne.

Fleksja
inf kragancować
indicativus
praes
sg
1 kragańcuję

inf kragancować (1). ◊ praes 1 sg kragańcuję (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (te same przykłady).

1. Kosztować napój lub potrawę przed podaniem komu (1): Praegusto, Krágáńcuyę/ to yeſt/ pierwey koſztuyę. Mącz 150c; [Kredencuię/ ex germ.: et Krágáńcuię/ Praegusto. Volck Iii2, Iii2, 264].
2. Pokazywać sztuczki kuglarskie (1): Chaeronomus, Ten który rękomá vczi krágáncowáć/ álbo kuglowáć. Latine Gesticulator, Kuglarz. Mącz 51d.

Synonimy: 1. kredencować; 2. kuglować.

Cf KRAGANCOWANIE

WG