Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: KRĘPY

Następne hasło: 2. [KRĘT] »

1. [KRĘT sb m

Fleksja

	pl
N	kręty
A	kręty

pl N kręty. ◊ A kręty.

Sł stp: kręt a. skręt w innym znaczeniu, Cn brak, Linde także XVIII w.

Znaczenia

1. [Skręt, zwój]
2. [Wykręty, wybiegi]

1. Skręt, zwój: ſmocy y wężowie we krzách y w łomiech/ álbo w iáſkiniách zákrywáią ſię/ y dźiwne węzły y kręty y powichłánia ćiáłem ſwym wypráwuią WerReguła 115 (Linde).

2. Wykręty, wybiegi [pl]: Y to też kręty oycże moy/ Tu też teraz wiarżmie poſtoy. Wſſakeś ty mnie ſtego karał/ Dubielemeśmie nazwał/ Gdym śię tem wymawiał. RozprKsiędza C8; Ono Lis y dwá záiące. Spuść Kochmaná z Sokołem á day pokoy Loćie/ Podrapieć nam te wſzyſtkie/ zárwoná nimoćie. Cżymże ſie dźieie nieſtety/ Iákieſz owo były kręty. BielawMyśl E.]