[zaloguj się]
[pdf]

BAJTKO (3) sb m

bajtko (2), baćko (1); bajtko OrzRozm, ReszPrz, baćko KromRozm III.

a pochylone.

Fleksja
sg pl
N båjtko
G båjtka
I båćkami

sg N båjtko (1). ◊ G båjtka (1). ◊ pl I båćkami (1) KromRozm III.

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI – XVII w.

Duchowny, kapłan w kościele prawosławnym (na Rusi), pop (3): oni máyą kápłany y biſkupy/ ktore Ruś popy/ baćkámi/ władyki/ y też epiſcopy/ po Grecku zową. KromRozm III H7v.
a. W polemikach religijnych prawdopodobnie jako pejoratywne przezwisko nadawane duchownym innego wyznania (2): Chceſzli tedy ty co ſkrytego á tobie pożytecznego wiedźieć y rozumieć/ pytay y vcz ſye od Kápłaná/ á iáko Ruśin mowi/ Popá pythay. (‒) Owo bes Baytká trudno. OrzRozm E; Oſiánder záſie on Krolewiecki Włádyká baytko/ [możliwa też lekcja „bajdko”] powiáda ReszPrz 82.

Synonim: pop.

KN