[zaloguj się]
[pdf]

KROTOFILNIK (3) sb m

Oba o jasne.

Fleksja
sg
N krotofilnik
A krotofilnika

sg N krotofilnik (2). ◊ A krotofilnika (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Ten, który jest przyczyną radości, uciechy; oblectator, suaviludius Cn (3): Rzekł mu [rycerzowi] krol/ [...] gdzie ieſt twoy krotofilnik? Odpowiedział rycerz. Oto ieſt ſyn moy máły ktory przedemną krotofili á wielkie mi poćieſzenie cżyni. HistRzym 70v, 70.
Przen: Sumienie ludzkie (1): [Anioł] ma duſze iego [rycerza] ſtrzedz/ [...] A krotofilniká ná ręku noſić/ to ieſt/ ſumnienie ktore iego dobrze rządźi. HistRzym 71v.

Cf KROTOFILA

IM