![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: KRTUSIĆ SIĘ | Następne hasło: KRUBECZKA » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
KRTUSZENIE (4) sb n
Pierwsze e jasne, drugie pochylone.
Fleksja
| sg | pl | |
|---|---|---|
| N | krtuszenie | krtuszeniå |
| G | krtuszeniå | |
| A | krtuszeni(e) |
sg N krtuszenie (1). ◊ G krtuszeniå (1). ◊ A krtuszeni(e) (1). ◊ pl N krtuszeniå (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.: krztuszenie.
Znaczenia
- Wymioty, torsje (4)
Wymioty, torsje (4): Krtuſzenie ſzukay Wrácánie. SienLek S2v, 97v marg.
Szereg: »brzydkość, (i) krtuszenie« (2): Też brzytkość y krtuſzenie odeymuie Bukwicá SienLek 98, 97v.
Synonimy: brzydkość, brzydliwość, rzyganie, wracanie.
TG