[zaloguj się]
[pdf]

KRZEWIENIE SIĘ (1) sb n

Fleksja

N sg krzewi(e)ni(e) sie.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Rozrastanie się [czego]; Rumpi, qui et traduces dicuntur, Brachia sunt vitium, quibus illae ex arboribus in arbores traducuntur, et sibi mutuo connectuntur – Krzewienie ſie winna [lege: wina]. Calep 932a.

Cf KRZEWIĆ SIĘ, 1. [KRZEWIENIE]

IM