Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: 1. KUROWY

Następne hasło: KURP »

2. [KUROWY ai

o prawdopodobnie jasne (tak w -owy).

Fleksja

pl
G		kurowych
A	subst	chorow(e)

pl G kurowych. ◊ A subst chorow(e).

Sł stp, Cn brak, Linde także XVIII w. chorowy.

Znaczenia

[Przymiotnik od „kur”, „chor” ‘miejsce w prezbiterium kościelnym’]

Przymiotnik od „kur”, „chor” ‘miejsce w prezbiterium kościelnym’:

Wyrażenie: »drzwi kurowe« = drzwi prowadzące do chóru: A kiedy godziny ſpieuaią wkorze tedy ma przidz przederzwij [!] choroue [zakonnica odbywająca pokutę] [...] ma paſtz na krziſz y liezetz. StatNorb 60v; [świece] záraz po Proceſsyey dwá koádiutorowie ſtánąwſzy v drzwi kurowych odbieráią. BzowRóż 112 (Linde).]