Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: KURYJATUS

Następne hasło: [KURZANERA] »

KURYJO (2) sb m

Fleksja

	sg	pl
N	kuryjo	kuryjones

sg N kuryjo (1). ◊ pl N kuryjones (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

U starożytnych Rzymian przywódca kurii (2)

U starożytnych Rzymian przywódca kurii [curia ‒ najwyższy radny pan sprawca wszytkiej rady, jakowy jest marszałek u nas Calep] (2): Przełożone [...] nád Kuryą zwáli Kuryárij álbo Kuryones (marg) Kuryo. (‒) BielKron 99.

Cf KURYJARYJUS