[zaloguj się]
[pdf]

KURYJATUS (1) sb m

kuryjatus a. kuryjat.

Fleksja

D pl kuryjat(o)m.

Sł stp, Cn, Linde brak.

U starożytnych Rzymian członek kurii: Podobáłá ſie rzecż Brutowá wſzytkim/ Trybunom/ Kuryátom/ Pátricyom/ Plebeuſzom/ Senatowi/ y inym BielKron 104v.

AK