Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: KWAPIĄCY

Następne hasło: KWAPIĆ »

KWAPIĄCY SIĘ (4) part praes act

sie (3), się (1).

a jasne.

Fleksja

sg
m	N	kwapiący się
m	G	kwapiąc(e)go się

sg m N kwapiący się (3). ◊ G kwapiąc(e)go się (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. Śpieszący się, pośpieszający (2)
2. Łakomiący się, będący chciwym (2)

1. Śpieszący się, pośpieszający (2): Properans, Kwápiący ſie. Mącz 326b.

Wyrażenie: »w drogę się kwapiący« (1): POmáłu pątniku mijay chceſzli iść ſpokoiem/ Kędy dotkliwy Hipponax w mśćiwy^m grobie ſwoiem Odpocżywa/ nie przebudzay śierſzeniá ſpiącego/ By nie vſzcżknął/ w dáleką ſię drogę kwápiącego. KlonŻal C4.

2. Łakomiący się, będący chciwym [na co] (2): Philarchus, Lákomy ná páńſtwo/ kwápiąci ſie ná pánowánie. Mącz 297c; Sitiens voluptatis, Ná roskoſzy ſie kwápiący. Mącz 397c.

Synonimy: 1. śpieszący się; 2. chciwy, łakomy.

Cf KWAPIĆ SIĘ