[zaloguj się]
[pdf]

LEGAWAĆ (2) vb impf

Fleksja

3 pl praet subst legawały.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Iter. od „legać” ‘pozostawać, być umieszczonym w jakimś miejsca; tu: być wystawionym na sprzedaż (o książkach): Argiletum, Mieiſce ták zwáne w Rzimie nie dáleko od pálacu gdzie Xięgi legáwáły/ Konſiſtors też zową. Mącz 15d.

Formacje współrdzenne cf 2. LEC.

KN