[zaloguj się]
[pdf]

RADZIECTWO (5) sb n

radziectwo (4), radziestwo (1); radziectwo : radziestwo BielKron (2:1).

a jasne; e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w -edztwo).

Fleksja
sg
G radziectwa
A radziectwo
I radziectw(e)m

sg G radziectwa (3). ◊ A radziectwo (2). ◊ [I radziectw(e)m.]

Sł stp brak, Cn s.v. rada, radziecki urząd, Linde XVI – XVII w.

Urząd, stanowisko radcy (5):
a. Wysoki urząd w Rzymie (w starożytności i we wczesnym średniowieczu) (4): [papież Jan III hetmana Narsesa] námowił iż przyiechał do Rzymá z Nápuliey/ y vprośił mu rádzyectwo. BielKron 163v; Y gdźie było potrzebá/ [mieszczanin u Rzymian] nie żáłował złotá [...]. Nágrodźiło mu ſię to gdy Rádźiectwá doſtał: Choćia Cenſorem Rzymſkim/ choć Praetorem zoſtał. KlonWor 13, 17; [słusznie [Stefan Haller] dowodził [...] na [Rozmusa] Czeczotkę, tak cudzołóstwo, jako i chcęcy księgi miejskie powaryować [...]. Przecię złemu nic, a Hallera jeszcze winnym naleziono i radziectwo wzięto. KronMieszcz 6].

W połączeniu z przymiotnikiem od nazwy kraju (1): Látá 71/ Gálbá Sergius zacnego domu ſtárego Senáckiego z Rzymá/ [...] po ſtolcu był wybran ná Rádzyectwo Hiſzpáńſkie/ potym ná Ceſárſtwo. BielKron 145v.

b. [Urząd w Koronie Polskiej (zapewniający dochody i władzę na terenie, na którym był sprawowany):
Zwrot: »rządzić radziectwem«: Niemogę ia nikomu porucżyć/ Stároſtwem Poznańſkim rządźić/ áni też Rádziectwem HerbOdpow Z5.]
c. Urząd burmistrza w Niemczech w okresie reformacji (1): Pothym Ian z Leydaná miedzy imi [zwolennikami reformacji w Münster] nachytrſzy á namożnieyſzy złożył Kinperdolingá [!] z rádzieſtwá BielKron 214v.

MC