[zaloguj się]
[pdf]

LINKURYJUS (3) sb m

linkuryjus (2), liguryjus (1); linkuryjus BibRadz (2); liguryjus BielKron.

Fleksja

N sg linkuryjus (3).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.: linkur.

Jakiś kamień ozdobny, być może opal lub hiacynt (tak to najnowszych tłumaczeniach Biblii); też linkur, kwaro o odcieniu żółtobursztynowym (gr. λυγκούριον) (3):

W połączeniu szeregowym (3): BibRadz Ex 28/19 [idem] 39/12; Ná Pektorale położyſz cżterzy rzędy kámieni. W pirwſzym będą Smárágdus/ Topázius/ y Sárdus. [...] W trzećim Ligurius/ Achates/ Amátiſt [ligurius Vulg Ex 28/19]. BielKron 34.

Cf LIGURYK

KN