[zaloguj się]
[pdf]

RAJTARSTWO (3) sb n

Oba a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w -stwo).

Fleksja
sg pl
N rajtarstwo rajtarstwa
A rajtarstwo

sg N rajtarstwo (1). ◊ A rajtarstwo (1). ◊ pl N rajtarstwa (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (dwa z niżej notowanych przykładów).

1. Łupiestwo, rozbój (2):

W połączeniu szeregowym (1): Zá tego to Ludwigá w Polſzce żadnego rządu nie było przez niebythność krolá/ ábowiem/ łupieſtwá/ rozboie/ ráytárſtwá wielkie były BielKron 378 [idem] [StryjPocząt 301].

Szeregi: [»rajtarstwo i zbijanie«: wſzakże ia tylko one [grzechy]/ kthore nam Polakom trzeba wiedzieć/ abyſmy ſie ich vſtrzegli ná ten czas miánuię. á ſą te: Kácerſtwo [...]/ Ráytárſtwo, y Zbijánie/ Fałſzowánie Buł y Liſtow Papieſkich HerbNauka m7 (Linde).]

»złodziejstwo, rajtarstwo« (1): Bywać też czáſem zgromádzenye ludźi zgodne y porządne ná co złego/ yáko ná złodźyeyſtwo/ ráytárſtwo/ álbo opánowánye poſtronnych źyem y ludźi/ álbo ná co tákyego ktore też zbor zwáć możemy KromRozm III A5v.

2. coll. Rajtarzy, społeczność zbójecka (1): Slężacy czynili wielkie ſzkody: przećiw ktorym zebrawſzy ſie Polacy dobyli Gorzowá y Ciećierzyná/ s ktorych ráytárſtwo zbijáło BielKron 390.

[W porównaniu: O iáko wiele złego ći nábroili, ktorzy z Kroleſtwá porządnego/ [...] iákoby Ráytárſtwo vczynili HerbOdpow Yy4.]

DDJ