[zaloguj się]
[pdf]

RAŹNO (2) av

raźno (1), raźnie a. raźno (1).

a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w -o av).

comp raźni(e)j (1).

Sł stp brak, Cn w innym znaczeniu: raźno, Linde XVIII w.: raźnie (XVII w.: raźniej).

1. O walce bronią strzelecką: rażąc, przebijając, zadając obrażenia (1):
Szereg: »raźniej i prędzej« (1): Stáráć ſie tedy trzebá gdy ſie maſz potkáć: ábyś miáł pirwſzą pomoc z mieyſcá/ ktore tym pożytecżnieyſze im wyſzſze bywa/ ábowiem ráźniey y prędzey ná thę ſtronę idzie wſzełka ſtrzelbá/ y brony mocniey bije z gory BielSpr 15.
2. Wyraźnie, może też rzeczowo (1): Menelaus okrągło swoje słowa kładzie, Mało, lecz raźno mowiąc, bo nie wielomowny. Ani odrzeczny, choć młodszy i w leciech nierowny KochMon 26.

Cf NIERAŹNO

PP