[zaloguj się]
[pdf]

NABRAĆ SIĘ (16) vb pf

sie (14), się (2).

Oba a jasne.

Fleksja
inf nabrać się
praet
sg pl
3 m m pers nabrali się
f nabrała się m an
conditionalis
sg
2 m byś się nabråł

inf nabrać się (1). ◊ fut 2 sg nabierzesz się (2). ◊ 3 sg nabierze się (1). ◊ praet 3 sg f nabrała się (1). ◊ 3 pl m pers nabrali się (2). ◊ con 2 sg m byś się nabråł (1). ◊ part praet act nabråwszy się (8).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVIII w.

1. Wziąć wiele łupu wojennego, z formantem na- + się wyrażającym nadmierność; legere Miech (14): zamki y dwory popalili, z kthorych byli kxiążętha y boiarowie przed ſtrachem po vciekali, także oni nabrawſzy ſie [et onusti captivorum multitudine] wrocili ſie ku domowi. MiechGlab 5; Stámtąd obroćili ſie ku Krákowu/ nábráli ſie doſyć około Wiſlice y Skármierzá/ ćiągnęli z korzyśćią do Ruſi BielKron 360v, 192, 347v, 361v, 362, 399v, 400v.

nabrać się czego [w tym: z kogo (1)] (2): Thatharzy wziąwſzy zwycięſtwo wielkie z kxiędza Henrika y Polakow: nabrawſzy ſie też łupu [lectis spoliis] z nich chczącz wiedzieć licżbę zabitych: każdemu iedno vcho vrznąwſzy; dziewięć worow wielkieh napełnili. MiechGlab 13; Izali ku wydźierániu łupow przychodźiſz/ [...] ábyś ſię nábrał złothá y ſrebrá/ ábyś pobrał dobytki y maiętnośći BibRadz Ez 38/13.

Przen (4):
Zwrot: »nabrać się strachu« = przestraszyć się [szyk zmienny] (4): PaprPan E, H2, M4v; Vyźrzawſzy zdźiwili ſię/ ſtrwożyli ſię/ wzrulzyli ſię/ ſtráchu ſię nábráli. LatHar 368.
2. Nabrzmieć, napęcznieć [czym] (1): Ieſtli prawy bok/ to ieſt prawa ſlabizna [ciężarnej] więczey ſie nabrała okrągłem nabraniem/ vkazuie też na ſyna. FalZioł V 15.
3. O tym, co mimo woli przylgnęło; tu w przen [czego] (1): chcąc proch/ ktorego ſię duſzá z obcowánia z ludzmi nábráć mogłá/ otrzeć y łzámi pokuty opłákáć SkarŻyw 546.

Formαcje współrdzenne cf BRAĆ SIĘ.

LW