[zaloguj się]
[pdf]

NACECHOWANIE (4) sb n

Oba a oraz o i pierwsze e jasne; końcowe e z tekstu nie oznaczającego é.

Fleksja
sg
N nacechowani(e)
G nacechowaniå

sg N nacechowani(e) (3). ◊ G nacechowaniå (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej podanych przykładów) s.v. nacechować.

1. Poranienie, uszkodzenie ciała (2): Vestigia corporis, Nácechowánie/ piątno/ znák na ćiele. Mącz 490a.
Przen [czego] (1): Pugillaris, Woskowe álbo kámienne xiąſzki które dla nácechowánia pámięći nośimy. Mącz 330a.
2. Szkic, skrót, pierwsza redakcja; prima concinnatio Mącz [w tym: czego (1)] (2): Protocollum, quasi prima concinnatio et raptim confecta seriptura, qnae meliorem compositionem desiderat, Krótkie naznáczenie nácechowanie piſárſkie/ piſánia álbo ſpráwy nieyákiey/ z którey potim ſzerzey w xięgi piſzą. Mącz 327d; Adumbratio, Nácechowánie pierwſze nákriſzenie náznáczenie. Mącz 502a.

Synonimy: 1. piątno, znak; 2. naznaczenie.

Cf NACECHOWAĆ

HJ