[zaloguj się]
[pdf]

NACHWYTAĆ (5) vb pf

Pierwsze a jasne.

Fleksja
praet
sg pl
3 m nachwytåł m pers nachwytali

fut [1 sg nachwytåm.] ◊ 3 sg nachwytå (2). ◊ praet 3 sg m nachwytåł (1). ◊ 3 pl m pers nachwytali (1). ◊ part praet act nachwytåwszy (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI i XVIII w,

Schwytać wiele (z subiektywnym podkreśleniem wieści):
1. Ukraść wiele; w przen [czego] (1): Bo to ſtára przypowieść/ my ſzcżypty cudzego/ A dyabeł pełną garſcią/ náchwyta náſzego. RejZwierz 129.
2. Porwać, złapać wiele (4):
a. Upolować, złowić wiele zwierząt, ptaków lub ryb [czego (pl) a. wiele czego] (3): Powſtał lud á náchwytał ptakow do wtorego dniá y náſúszył BielKron 40; A gdy żonę iego [Samsona] zá inego dali/ náchwytawſzy trzy ſtá Liſzek przywięzował głownie z ogniem do ich ogonow/ y puſzcżał miedzy zboze Paleſtynow álbo Filiſtynow/ y popalił im zboże BielKron 52, 442v.
b. Wziąć do niewoli wielu [wiele kogo] (1): Ná picowániu wiele náſzych náchwytáłi/ ktemu ſie náſzym oboz zápalił w śiłny wiátr BielKron 395v.
3. [Naczerpać [czego]: I owſſem y wiełbłądom twoim náchwytam wody [hauriam aquas]/ zabyſie [!] wſzyſcy nápili. Leop Gen 24/19 (Linde).]

Synonimy: 2. nałapać, nałowić; 3. nabrać, naczerpać.

Formacje współrdzenne cf CHWYTAĆ.

LW