Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NACZYNIE

Następne hasło: [NACZYNIOWY] »

NACZYNIONY (3) part praet pass pf

a oraz o jasne.

Fleksja

sg
n	N	naczynion(e)

pl
G		naczynionych

sg n N naczynion(e) (1). ◊ pl G naczynionych (2).

Składnia dopełnienia sprawcy: naczyniony od kogo (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. Przygotowany, zrobiony w wielkiej ilości (1): Theſch on vkradl kamykow zielonich do pyerſczieny naczinyonich LibMal 1548/143.

2. Spowodowany w wielkiej ilości (1): Maloſz macie exorbitancieij ſrogich odtich Panow natzinionich PaprUp L2v.

3. Przyprawiony [z czym] (1):

Szereg: »naczyniony, przyprawiony« (1): Abrotonites, Wino s Bożim drzewkiem náczinione/ przipráwione/ korzenne wino. Mącz 1c.