[zaloguj się]
[pdf]

NADARZONY (4) part praet pass pf

nadarzony (2), nadarzon (2).

Oba a oraz o jasne.

Fleksja
sg
mNnadarzony fNnadarzona
pl
N m pers nadarzeni

sg m N nadarzony (1). ◊ f N (praed) nadarzona (2). ◊ pl N m pers nadarzeni [cum sb: cechy] (1).

Składnia dopełnienia sprawcy: nadarzony od kogo (2).

Sł stp s.v. nadarzyć, Cn brak, Linde XVII w.: nienadarzony s.v. nadarzać.

Obdarzony; condonatus Mącz (4): Condonatus, Obdárzony/ Nádárzony. Mącz 94d.

nadarzony czym (2): ty Cechy [...] oſobliwą prerogátywą y Przywileiem od przodkow Iego K. M. álbo od kthorego Zwierzchniego Páná ſwego ſą nádárzeni y opátrzeni. GroicPorz f4v; HistRzym 7.

Wyrażenie: »od Boga nadarzony wysoce« (1): [królowa] byłá od Bogá nádárzoná wyſoce/ kraſą piękną rozmową/ á nádewſzytko cżyſtym żywotem/ á wiernym ſercem. HistRzym 7.
Szereg: »nadarzony i opatrzony« (1): GroicPorz f4v cf nadarzony czym.
a. Może obdarzony życzliwością, posiadający wielu życzliwych [kogo (G pl)] (1): Zacność domu wáſzego w ſłáwie mocno ſtałey. Gdyż prze mądrość y cnotę wſzędzie rozſzerzoná? Nie tylko ſamśiad/ lecż też obcych nádárzoná. PaxLiz A3.

Cf NADARZYĆ

KCh