[zaloguj się]
[pdf]

NADJEŻDŻAĆ (5) vb impf

Pierwsze a oraz e jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 nadjeżdżåm
3 nadjeżdżå
praet
pl
3 m pers nadjeżdżali

praes 1 sg nadjeżdżåm (3). ◊ 3 sg nadjeżdżå (1). ◊ praet 3 pl m pers nadjeżdżali (1).

Sł stp brak, Cn s.v. nadbiegam, Linde XVI – XVIII w.

1. Jadąc zbliżać się; incurrere Mącz; adequitaqre Calep, Cn (3): Mącz 74c; Adequito – Nadiezdząm, Prziiezdząm blisko Calep 23a.
Zwrot: »blisko nadjeżdżać« (1): Bywáłá też Serra militaris, álbo Cataracta, thym obycżáiem/ kiedy ſie woyſká ieſzcże nie dobrze ſpráwią/ á nieprzyiaćiel bliſko nádieżdża BielSpr 19v.
2. Podjeżdżając nacierać, atakować; invadere Mącz (2): Invado, Nácieram/ nádyeżdam [!]/ nápádam/ doyeżdżam też zeymuyę kogo/ przipadam ná kogo. Mącz 472d.
Zwrot: »harcem sobie nadjeżdżać« (1): Ci do nich/ oni tákże hufem ſię ruſzáli/ Iuż hárcem nád okopy, ſobie nádieżdżáli. KmitaSpit B2.

Synonimy: I. zbliżać się; 2. nacierać, napadać.

Formacje współrdzenne cf JECHAĆ.

KCh