[zaloguj się]

NADRAŹNIĆ (1) vb pf

Fleksja

inf nadråźnić.

stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Trochę podrażnić, zrobić krzywdę; w przen [czego]: Iako iną śirotkę ták cnotę dłaźimy. Bo ſie nam więc zda lepyey by nádraźnić cnoty/ Gdzye wzyąć tu wziąć chociay źle/ niech ſie pſtrzą forboty. RejWiz 101v.

Formacje współrdzenne cf DRAŹNIĆ.

LW